Hakan Kurtaran
Mervem..
Bir rüya gibiydi aşkım, çağrılışım gelişim,
Belirlediğimiz yerde seni ayakta bekleyişim.
Herşeyi bir anda içimden atıp silişim,
Kalbinin tek aynası ben olayım Mervem.
Rüyaların gerçeğe dönüştüğü o anda,
Sıcaklığını hissettiğim vücut damarlarımda,
Karşımda duran bu etkileyici eşsiz kadında,
Vazonda kurumayan çiçeğin ben olayım Mervem.
Seninle hep seninle hiç bıktım demeden,
Bakışlarının altında eririm,ipe un sermeden
Adın ruhuma kazınmış, başkasını bilmeden,
Kalbinin hiç durmadan atışı,ben olayım Mervem.
Seni sevdi bu can bende,ruhumun ateşi,
Geceler aydınlandı,gündüzümün de güneşi,
Bu zamana kadar çektiğim hayatımın bir çilesi,
Durmadan ötüşen bülbülün,ben olayım Mervem.
İsmini aldım senden,gökyüzüne yazdırdım,
Seni tanımadam önce ben yapayanlızdım.
Şimdi kendimi aştım,geçmişimi kaldırdım,
Gözünü her açısında ışığın,ben olayım Mervem.
Bu satırları tek tek çok uzaklardan yazarken,
Aşkın içimde bir kor olmuş, cayır cayır yanarken
İki seven kalbin sevgisi bu hızda giderken,
Dilinde Dua daima ben olayım Mervem.
13.06.2006
Bu şiir toplam 721 kez okundu.
2.10.2006