Nurten Şahan Ataoğlu

BAHAR KAPIDA

Mapushane damına düşmez aydınlığın çizgileri
Duvarları rızıksız merhaba demez ışık
Solgun, nemli duvarları öfke dolu
Yenilgiye uğrayan güneşe
Boy salar ateş çiçekleri dilsiz geceye
Emektar anıları boyun büker
Demirkapının kilidine, ranzasında
Türküleri yanar sevdanın
Nemli gözlerin ter kokan düşleri
Volta atar yeşile hasret taş betonlarında
Kilitlenir sınırlar,Maviye hasretin özlemi
Çığ düşürür yarınlara
Kasılır kalır gülümsemesi dudaklarında
Kördüğüm olur acının rengarenk fişeği yüreğinde
Şaklar acımasız büyük yanlızlığın kırbacı yüzünde
Göğüs kafesi demirci ustası körüğü
Öfkesi ayakta, kokusu siner kıvılcım saçar
Gözlerine mil çekilen adaletin fitiline
Mapushane damının oluklarında
Rüzgarın öptüğü yaprakta namus ayakta
Ayışığında kabarır umudun gölgesi
Adalet kar altında kalsa da bu mevsim
Kış yanacak savrulacak külleri
Aç kollarını iki yana çok yakında elbet
Bahar kapında!

Bu şiir toplam 586 kez okundu.
15.07.2013 09:00:02

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı