Tükenmiş sevgilerin şehrindeyim.
Ne güneş açıyor bu şehirde ,
Ne de aydınlık!
Gün sırt çevirmiş,
Çaresizlik diz boyu !
Hüküm vermiş ışık sanki...
Karanlığa mahkum bu şehir...
Tıpkı sensizliğe mahkum ettiğin ben gibi.
Ben bu şehir gibi karanlık !..
Sen sırtını döndün ÜŞÜYORUM !..
Sensizlik çok ıssız !
Ve hep gece...
Hep soğuk..
üşüyorum..
Bu şiir toplam 536 kez okundu. 15.07.2013 09:03:45