ayazhan ayazhanoglu

YAĞMURU ANLATMAYACAKSIN-YAĞACAKSIN

üzülmek istemiyorsan
sol yanını boş bırakacaksın
kuşların uçmak için doğduğunu anlatacak
lakin kafesleri açmayacaksın
çünkü sen
hiçbir kelimenin ifade edemediği kadar yalnızsın
Unutma
susarak da çiğnenir bazı insanlar
ve en büyük cezalar hiç ilgiyle verilir
bunu yaparak
sıradan ama
ön sıradan olacaksın
birine hak ettiğinden fazla değer verirsen eğer
darağacının dibinde
kefenin cebinde dolaşacaksın
anlayacaksın
illaki sayacaksan yok sayacaksın
ve kimseyi hissetmeyeceksin teninde
sahte bir gülücük iliştireceksin yüzüne
aynaya dönüp de kendine yaşını sormayacaksın
bilsen
ne girdi verirsen
o çıktıyı alırsın
AŞKTAN KAÇILMAZ AMA
SEVMEYİ BİLMİYORSAN
KİMSENİN GÖZÜNE BAKMAYACAKSIN
Gemiler batınca denizin canı acır mı bilmem ama
Sen düşerken iki şeyi asla unutma
Kimin seni ittiğini
Ve kimin seni tutmadığını
Artık sana doğruyu söyleyen bir tek aynalardır
Biri seni üzüyorsa
Mutlu ettiği başka biri vardır
Kendinle de konuşacaksın elbet
Buda sorun değil
Sen adamsan
Kendinle de konuşabilirsin
İlk önce hüznü bir gelin gibi süsleyeceksin
Ve önünde el pençe durup
Saygıyla eğileceksin
Sonra bileceksin
ve Bir anda irkileceksin
Mutlu olmak istiyorsan
Kimseden bir şey beklemeyeceksin
Güvenmek en büyük rezalettir
Ve kimseye bir ikinci şans verilmemelidir
Zaten Biri senin arkandan konuşuyorsa
Onun önündesin demektir
Kafaya takma
rüzgara emredeceksin sonra
dokunacak saçlarına
ve bir ölü gibi vedasızlaşacak dudakların
Çünkü sen her gelene
Hep Oymuş gibi davranacaksın
kedi köpek sırdaşın olacak
Bırak olsun
ama gitmek istiyorsan
hiç durma
ceketini omuzla
sayfa kapansın
sormaz kimse
ne halde
nasılsın
sen valizinin aldığı kadarsın
ardına bakmayacaksın giderken
İlk önce kendinden kaçacaksın
Çünkü
Sen küçükken düştüğünde üzülenler
Sen büyükken düştüğünde sevindiler
vedalarsa onurlu olmalı
bir heykel gibi dik
şimdilik sende öyle olacaksın
biri düşüyor mu?
bırak düşsün
bir tekmede sen vuracaksın
kendine bir gerçek yaratmalısın artık
mazinin hesap defteri kimde
dün ki güneşle
bu gün ki çamaşırı kurutamazsın
biliyor musun?
Olmuşla olmamış arasında muhakkak bir şey olmuştur
Yani tamir etsen ne olur
Bir kere bozuldu ya
Artık hep bozulur
Şimdi Her yer karanlıksa
Biri güneşe hükmediyordur
Ne yaparsın
Kendini yalnız hissettiğinde
Gök gürlediğinde
Ve yıldırımlar yere indiğinde
Patronun kim olduğunu hatırlayacaksın
Tadın tuzsun kalmayacak
Bir şeyler karalayacaksın bir yerlere
İçer gibi okuyup
Kusar gibi yazacaksın
Ve boşalmaktan daha büyük bir hisle ağlayacaksın
ayrılık işte
ne bileyim
muhakkak yağmur yağacak
çok dikkatli olmalısın
kanmayacaksın son öpücük tuzağına
belki kanayacaksın ama
şemsiyeni açmayacaksın
ıslanmak mubah o anda
sonra
bir şeyler söyleyeceksin susarak
sükut çığlık atacak
verdiğin her şeyi onda bırakacaksın
gitmek isteyeceksin artık
ayakların titreyecek
ayakların gitmeyecek
bir yanınla giderken
bir yanınla kalacaksın
unutulmamak
iz bırakmak istiyorsan
göze değil
dize getireceksin
ikna edemiyorsan
imha edeceksin
unutma
kaybedecek bir şeyin yoksa
kaybetmezsin
sen susacaksın ama
herkes bir şeyler söyler biten aşkların ardından
giden haksızdır
kalana göre
kalan haksızdır
gidene göre
sen hiç birine aldırmayacaksın
dinle
kazanmak istiyorsan aşkta bir kere
yer çekimiyle
yar çekimini
karıştırmayacaksın

ayazhan ayazhanoğlu
şair

Bu şiir toplam 575 kez okundu.
3.08.2013 11:37:24

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı