Songül BÜYÜKPINAR

Kıyısına düşmüşüm yaşamın

Ne uzaklaştırıp atabiliyorum seni yüreğimden
Nede bir başkasını koyabiliyorum yerine
Hiç çarpmıyorki zaten yüreğim bir başkasında
Kilitlemişim gönlüme açılan bütün kapıları
Sönmüş bir yanardağın gülllerinde gizlemişim sevdaları
Kopmuşum herşeyden en kıyısına düşmüşüm yaşamın
Sadece senden kalanları kuşanarak üstüme
Özledikçe bütün acılarıma tutunarak
Anılarımı harmanlıyorum içimde
Ne bir adım ilerisi var benim için
Nede geriye dönüş geçmişe
Yalnızlığımın hükmüne boyun eğerek
İçine düşüyorum gene suskunluğumun
Yalnız
Ve
Çığlık çığlığa.

Bu şiir toplam 528 kez okundu.
11.09.2013 12:50:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı