Sefa Demirci

SESSİZLİĞİN HAYKIRIŞI

Nedensiz bir sıkıntı var içimde yar, biliyor musun?
Ne yaptıysam geçmek bilmeyen bir sıkıntı
Ve sanki hiç geçmeyecek gibi…
Sanıyorum bu sıkıntının nedeni, uzun zamandır içinde bulunduğuz sessizlik hali,
Kabul ediyorum bu hale gelmemizde benim suçum büyük,
Ama inkâr etme yar bunda tek suçlu ben değilim.

Eskiden biz böyle miydik diye kendi kendime soruyorum da,
Hatırlıyorum biz böyle değildik, duramazdık böyle sessiz,
Olur şey değildi bizde sessizce beklemeler.

Kendimi beklemeye alıştırmaya çalışıyorum bazen,
Teselli vermeye çalışıyorum kendime,
Diyorum belki de bu bizim kaderimiz.
Seni bilemem de yar ben alışamadım beklemeye,
Açıkçası gönlüm de böyle sessizce beklemeye isteksiz.

İşittin mi yar bilmiyorum ama sana kötü bir haberim var,
Hani her sabah evimizin balkonuna konan,
Ötüşüyle bizi mest eden ve yalnız bir gül için öten bir bülbül vardı ya hani,
Seni üzmek istemezdim ama yar, işte o bülbülü susturmuşlar,
Ancak onun öyle güzel ötmesine neden olan gül bundan habersiz.

Sefa Demirci

Bu şiir toplam 539 kez okundu.
11.09.2013 14:10:55

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı