VOLKAN AZGI (mecnuni)

İSİMSİZ

Git diyorsun ya bana söyle nereye gideyim

Göster hangi sokaktan hangi köşeden döneyim

Uçsuz bucaksız bir boşluktayım gözüm kara

Mutluluk mu sana, yoksa beddua mı edeyim

Al elimden şu silahı çek vur, vur da öleyim



Yüzüme bir tokat gibi vurdu gidişin

Sustum bu tavrına elsiz kaldım

Kovuldum adeta yıktı o son sözlerin

Lal oldum karşında dilsiz kaldım



Tek bir hece daraldı boğazımda

Dur gitme diyemedim

Tek bir gece umarsızca

Seni düşünmekten vazgeçmedim



Ne yıllar gelip geçmiş saçımda ne aklar

Değişmiş mevsimler yağmurlar ve karlar

Zaman neleri alıp götürmüş benliğimden

Kurduğum onca hayal onca umutlar



Sende gidiyorsun bu kez ümitsizim

Dönülmeyecek yollardasın sahipsizim

Varlığınla yaşadım hep bunca sene

Bedenim burada ruhumdan habersizim



Başımı yastığa koyduğum an gözlerim tavana dikilir

Öylece dalıp giderim bir garip olur zaman sanki

Saatler geçer derken gün doğar penceremde ışıklar

Bilmem anlatabiliyor muyum vakit o kadar dar ki



Bunlarda mı başıma gelecekti yüreğimde bir ateş

Yanıyorum sönüyorum bir kez daha ve bir kez daha

Korkarım ki ölene dek sensiz yaşamakmış cezam

Alındın hücremden, darağacı önünde sonum idam.

Bu şiir toplam 764 kez okundu.
18.02.2011 20:32:29

• Yorumlar
• Yorum Yaz