Nurten Şahan Ataoğlu
SÜR/GÜNE
SÜR/GÜNE
Ceviz kabuğu kadar bir teknem
Som kibrit çöpünden direği
Üzerinde sana salınan aşkımın bayrağı
Beyaz mendilden billur yelkenine dövmeler
Kondursun rüzgar
Süzülsem albatros gibi
Lacivert köpüklü suları yararak
Eşlik etse yunuslar,kıvrak
Allı pullu yosun gözlü deniz kızları
Eritsin güneşi akşamın gri kızıllığında
Rüzgarın kesildiğinde
Gümüş koşumlarını takarım Altı çift
Denizatına
Uzanıp gökyüzüne
Bir kaç avuç yıldız toplayıp
Sana saklasam,sarsam
Küpeştede iki kadeh şarap devirsek
Yakamozun üstüne imzamızı
Şişenin içine not yazıp bırakalım
Hangi kıyıya vurursa vursun
Ellerin ellerimde,nefesin tenimde
Deniz yıldızları açsın gözbebeklerimiz
Seni çağırsam altımızda mavi yatak
Üstümüzde ışıldayan mehtap,sevgimin
Şahidi olsun denizi bombalayan martılar
Dümensiz
Dalgalar nereye götürürse
Herşeyden uzak
Var mısın sür/güne gidelim?
Bu şiir toplam 410 kez okundu.
28.09.2013 14:22:28