Nurten Şahan Ataoğlu

RENGARENKTİ MİSKETLERİM

Çocukluğum misket içinden bedenime bulanan ebemkuşağı renkleri içinde
Ellerimde toprağın kokusu,çayırda meleyen kuzular
Başı dik alımlı binbir çiçek
Dere kenarından kopardığım mor sümbüller
Koynumda sakladığım
Çocukluk aşkımın birkaç satır yazılı kağıt parçası
Tarlada başağı dolu altın sarısı ekin denizi ,
İçinde kulaç atan
Gelincik çiçekleri tertemiz,riyasız çocuklarız
Sürgüne isyan arkadaşlıklar
Yatıya gelen minik kedilerin patilerinde dönen dünyam
Paylaştığımız hayaller
Bölüştüğümüz ekmeğin dumanı üstünde kokusu

Daldan çaldığım elalem amcanın bir kaç kırmızı sulu elması
Dalına sığındığım mis kokulu ıhlamur ağacı
Ayışığında saklambaç oynadığım dolambaçlı sokaklar
Topaçını çevirdiğim ardarda devrilen saat
Koşuşturan akreple yelkovan
Rüzgara tutsak rüzgargülü
Pedalını özgürlüğe vurduğum bisiklet
Çember aralarında ekmek peynir arası
Bir kaç kum tanesi kabahat
Güneş yansıtan yosun hareli gözlerim
Kağıttan sandala binen umutlarımı sektirdiğim su birikintisi
Yüreği kırklanmış dostlar ne ara kaybolup gittiler
Özlerim çocukluğumu iki kanat açılan pencere arkası
Söğüt dallarında geceleyen gençliğim
Büyüyüp yaşlandıkça mahpus kaldı renklerim
Misketlerin camdan hapishanelerinde...

Bu şiir toplam 602 kez okundu.
28.09.2013 14:34:35

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı