Fevzi Tonbul

DİVANE

ağarmaya başladı gün...
aydınlık olan kısmında bir sen resmi belirdi ki ,ömrüm geçse doyamam bakmaya
hani resmedebilsemde bu güzelliği, gösterebilsem sana..
belki ozaman benim gözümle sen, nasıl birşeysin o zaman anlarsın

Lavin.. yüreğime düştüğün yerde... öyle derin bir çukur açtın ki
ömrümü döksem üzerine.. kapatmayı başaramam... üzülme!
Üzülmüyorum.. Vazgeçtim cabalamaktan! Unutmak... istemiyorum.

sanki Bir mermi olmuşda güzelliğin,işte burama... yüreğime saplanmış gibi...
çıkarırsam şimdi,biliyorum.. ölürüm sen kaybından ...Lavin..
yüreğime düştüğün yerde... öyle derin bir çukur açtın ki
ölsem.. seni unutmayı başaramam... üzülme!
Ağardı gün... Güneş doğdu... sen gittin.. ben bittim

Bu şiir toplam 572 kez okundu.
12.10.2013 11:00:49

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı