celal topbaş

GÖNÜL

Süzülür zerre zerre geçer gönlümden
Yar aşkın şerbetini içtim bir damla elinden
Düşmez gayrı çağlar akar gönül dilinden
Seller alır şu garip gönlümü
Bitmek tükenmek bilmez ömrümü
Gönül ateş almış yakar , yar gönlümü
Ben bilmezdim ölümü
Aklım karışır gönül gözümden seller akışır
İçim yanar zerre zerre bir damla olur aklım karışır
Süzülür bir damla göklerde uçuşur
Can yolunda uçmak ister çırpınır ölüşür
Gönül görmek ister
Bir damla içinde yüzmek ister
Ecel gelip şu canımı almak ister
Gülerim, ağlarım halime
Gönül aşk içinde ölmek ister
Erişip hakkın kemalin görmek ister
Gülüşür ağlaşır gönüller
Açışır kokuşur güller
Zerre zerre geçer gönüller
Bir ateş yanar çıkmaz içimden
Yar tutuşur gönlünden
Açar gül olur gonca
Bir boşluk içinde olunca
Nefes nefes bir nefes aşk için alınca
Doldurmakla dolmaz
Zerre zerre ağlatıp ta güldürmez
İstemekle için onu öldüremez
Yanar döner içinde için onu söndüremez
Her nefeste yanıyor
Gönül yakut olsa
Elmaslar , zümrütler onu solduramaz
Gönül süzgecinden geçiremez
Can ölür içinde ister görüşemez
Aşk olur içinde sevişemez
Her nefes yanar için alışamaz
Gönül ister zerre zerre süzeyim içinde
Akıllar ermez bir biçimde
Tarifi mümkün değil içimde
Çizilemez, şekillenemez bir biçimde
Gönül yanar, yar aşk elinde
Anlatılıp söylenemez dilimde
Mümkün mü onu görmek günün birinde
Gün süzülür zerre zerre
Düşer şekle girer damla damla
Gönül yanar ateşler sular içinde
Yanar görüşemez içimde
Hiçbir ışık ona erişemez
Zamana mekana sığdırılamaz
Bir çizgi var görülmez, aşılamaz

Bu şiir toplam 553 kez okundu.
12.10.2013 11:12:47

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı