Gülsüm GÜVEN

GEL !

Bak, Yine birileri ölüyor müezzinin sesinde Ölüyor günler gecelere yağarak Bir çığlık çağlıyor avaz avaz Kanıyor kopartılmış martı akları kıskıvrak Çekiştiriyor belalar sevdanı sevdamdan Öylesine tütüyor sancılar Öylesine tutuyor vurgunu usumun Uslanmıyorum

Gel ! Allah aşkına gel

Çırpınışlar düştü resimlerden bulut bulut Mevsimlerin dibi tuttu, bilmiyorsun Tokmağında ezildi saçlarım mehter davulunun Açmazlara takıldı tenlerim Biraz da yıldız kopardılar Güneşsiz... Delirdi hasretim

Gel ! Allah aşkına Gel

Diyorum ki ben Üflemesen Hani diyorum, üşümese yalnızlığım Bir de çığlar gelmese üstüme üstüme Hani yetse çığlığım Kokun düşse sesime geçmiş zamanlardan Hani bir geliversen Ağlayabilirim o zaman

Şiirler ters yüz oldu Ondalık kesir gibi hasretin sonsuzluğu Yalnızca gereksiz gürültüsü kaldı yalnızlığın Sevgini duyamıyorum Gel ! Allah aşkına gel

Bak; Durdurdum tüm saatleri Geceyi de günü de kandırdım Şampiyonası var felaketimin Sensizim. İşte ! En felaket benim. Daha ne desem Daha nasıl söylesem Kar ruhumu karlara karalara Gerçi karalar bağlamışım, çoktan... Sanki bilmiyor musun?

Vur bedenimi bedenine Vurdukça isyanlarım savrulsun Ben vurgunum sana çoktan Sanki bilmiyor musun?

Kurulmuş yay gibi kışlar Kıştan kışa yazsız sıçrayan yanlışlar Yabani ot bağlamış tarlalarını baharın İşte sensiz ben, öylesi bir baharım

Gel.. Allah aşkına gel Bu kez birlikte Bu kez hepten kavuşmaya ağlayalım.

Dağ başlarında, Uçlarında uçurumların Öyle görmez, öyle kör gözlerim. Ve o kadar zifiri karasında yolların Amansız imansız yalnızım.

Gel ! Allah aşkına gel

Ayrılmışım senden, çok ayrılmışım, Feryat feryat ayrılığım Gölgesiz günlerim ağlıyorsa Dalım olur musun? Yıldızsız gecelerdeyse göz yaşlarım Bana ışık yanar mısın? Sahi bilebilsen, anlatabilse sensizliği şiirlerim Gelir misin ?

Gülsüm GÜVEN

Bu şiir toplam 504 kez okundu.
29.10.2013 12:20:40

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı