Adem Temuçin

SENİNLEYİM

Gözlerim hep uzaklara takılır kalır
Ayak sesini ararım kaldırımlarda
Gördüğüm her yüzü sana benzetirim
Herkes sensindir biraz , hiç kimse sen değil
Öyle biran gelir ki bazen sesini duymak yüzünü görmek için
Nefes almaktan bile vaz geçerim
Geçerim geçmesine de
Hani nerde sesin , hani nefesin ?
Gelmesen de , seni göremesem de
İçimi acıtan , yüreğimi kanatan
Ben hep seninleyim
Dikenli tellere serilmiş umudumla ,
Yaşamla ölüm arası gidip gelmeyle ,
Tanıyamadığım yüzümle
Düşlerime yabancıyım , ellerime yabancıyım ,
Sesime yabancıyım , kendime yabancıyım
Ama hep seninleyim ...

Adem Temuçin

Bu şiir toplam 493 kez okundu.
29.10.2013 12:40:22

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı