İbrahim Sağır

GECE DÜŞÜNCELERİ

Bir esrik güvercinin tutunup kanadına,
Aklımı yele verdim, duygumu sele verdim.
Bir yolculuk başladı Kafdağı’nın ardına,
Her menzilde gölgemi post diye yere serdim.

Karanlığın hükmüne ram olurken bu âlem,
Her gece rüzgâr tarar mor dağların saçını.
Ben şiirler yazarım elimde kâğıt kalem,
Kutsarım pervasızca şairliğin tacını.

Umarsız emellerin amansız kıskacında,
Adresini kaybetmiş bir garip divaneyim.
Kavrulur fikirlerim aklın kızgın sacında
Bir fakir derviş gibi kendime bigâneyim.

Mehtabın ışıkları süzülürken sularda,
Benimse başım döner niyaz niyaz içinde,
Bir müjdeli haber var başıma yağan karda,
Dalgalanır saçlarım beyaz beyaz içinde.

Gecenin bir vaktinde rüzgârın savurduğu,
Bir çiçeğin kokusu düşer avuçlarıma,
Yitik eşini arar sığ sularda bir kuğu,
Ben teselli ararım sebepsiz suçlarıma.

Baykuş çığlıklarından ürküp telaşlandığım,
Kış gibi geçirdiğim bu kaçıncı yaz böyle,
Yalnız kendi gölgemi vefalı yâr sandığım,
Benliğimi donduran bu nasıl ayaz böyle

Yelkovan ağır aksak saniye koşar adım,
Farkına varamadan öğütüyor zamanı
Unutulacak elbet benim de bir gün adım,
Azrail kime vermiş, bana versin âmânı.

İbrahim SAĞIR

Bu şiir toplam 379 kez okundu.
4.11.2013 14:07:54

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı