Mehmet Doğanay

GİTME...

.

GİTME...

Bak
Tarumar olmuş bahçem, Solmuş güllerim...
Sen, dirilt onları.
Sen olmazsan bütün vakitler kara,
Ne sefa var, ne cefa.
GİTME...

Gel...
Kapansın ziyan defterim.
Ezelden ebede savur beni,
Seni söylesin, yüreğine dokunsun dilim...

Söz bitiyor, sen kalıyorsun.
Su bitiyor, bereket yağıyorsun; Çatlayan dudaklarıma...

Dua düşüyor.
Yüreğim ferah,
Bana iyi geliyorsun, Sen..!

Sen,
Kötü gidiyorsun;
Gitme...
GİİİTMEEE...!!!

ŞAİR:
Mehmet DOĞANAY

(GÖNÜL NAĞMELERİ)
Avanoğlu Köyü / Kırşehir

Bu şiir toplam 648 kez okundu.
2.12.2013 10:46:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı