hilal palabıyık

YARALIYIM HASTANEM

'' Gel ağla gözlerim şimdi zamanı
acep şu dertliye ne oldu desinler
açında bağrımı değsin samyeli
dalına gülleri soldu desinler''

ambulansa bindim içinde hekimler
yavaş sürün yarelerim sızılar
ah çekip ağlaşan garip dostlar
acep şu kardeşe ne oldu desinler

arabaya bindim yürüttü şoför
gezsem şu cihanı bulunmaz tefar (derman)
Yozgat hastanesine salın bir haber
bugün bir yaralı geldi desinler

hastane olacak derdime derman
dostlar gelecek teselli edecek bir yandan
hastane hekimleri doğacak güneş gibi oradan
hala bir umudu var desinler

çaresizlikten bağlandı elim kolum
hastane koridorlarına gezer dururum
tek umudum hastaneden yana
umudunu kaybetmemiş desinler

hastaneye yattım yatağım dümdüz
ah çektim ağladım her gece gündüz
gelip beni soran olursa ansız
hayata küsmüş yatıyor desinler

kırıldı kolum kanadım sensizlikten hastane
acep şu yetime ne oldu desinler
kapıldım karanlığa yitirdim umudumu
beni doran kardeşlere acı çekiyor desinler.

hastane varken çekmedim kahır
her zaman mevlaya ederim şükür
vademin yettiği o vakit
çaresizlikten öldü desinler

başımda ağlaşır canlar paresi
arşa çıktı dostların sevdası
akşam geçti yatsı yakın arası
hastanede gözlerini yumdu desinler


HİLAL PALABIYIK TOKİ MEVLANA ORTAOKULU

YOZGAT ---------

Bu şiir toplam 565 kez okundu.
2.12.2013 10:47:47

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı