ibrahim ünal (ibosev)

gök gürültüsü

GÖK GÜRÜLTÜSÜ

Seni en çok sağanak yağmurların arkasındaki
Gök gürültülerinde özlerdim
Yüreğim korkular dolardı o anlar
Koğuşumdaki üç beş çocuktan
Sakladığım zulamdaki fotoğrafına
Dokunurdum gözyaşlarımla
Konuşmayı öğrettin bana resminle
Yoksulluk çaresizlik umutsuzluk
Sebepleriydi terk edilişimin



Ezbere bilirdim demir kapının
Kırık dökük köşelerini
Yağsız Raylarında çıkartıgı gıcırtı
Dünyanın en güzel müziği gelirdi kulaklarıma
Dost olmuştuk girişin banklarına
Umudum olurdu her kapının açılışı
Görülen her yüze anne der atılırdım kollarına
Sarılışım sen olduğundan değil
Anne kokusuna hasretligimden

Bu şiir toplam 617 kez okundu.
25.04.2011 18:26:30

• Yorumlar
• Yorum Yaz