Ebru Aydoğan

Dua

Göz atıp da tıkadın,
Kalbimden zihnime mânâ irtibatını.
Bu yüzdendir hep sol yanıma tıkılı kalmam,
Her atışında seni atamaması,
Biçare sancı çekişlerim bu yüzdendir.
İdrakımın nasırı hükmetmekte aciz bedenime.
Ve bir mânâ belirmekte ansızın,
Öl demekte,
Sorgusuz sualsiz götürmekte,
Tam urganı dolarken gözlerin hatırına beni affetmekte.
Gözlerin...
En hoyratça sevenini hem azad hem mahkum eder.
Gözlerin...
İdraki zayıf beynimi hunharca delip geçer.
Gözlerin...
Senin gözlerin mi sanki, esirgiyorsun ?
Ufuklara bağışlayıp azılı bir günahı sahipleniyorsun.
Büyük bir sevaba cellat oluyorsun.
Kâfi gelmiyor akşamlar seni düşünmek için,
O bir çift kara halkayı düşünsem,
Kirpiklerin boynunu büküyor.
Saçlarınsa bin iğneli yorgan gibi yanlarıma batıyor.
Geceleri diksem , gündüzleri cem etsem,
Anca bir çift kara yuvarlağa yetiyor.
Mülkün sahibi seni boyarken,
Çiçekleri kıskandırmış.
Yediverenler kokuna hiddetlenip ayaklanmış.
Bereketinden âlem nasiplenmiş.
Çok görme, sarhoşluğum toyluğumdandır.
Gülüşünün her zerreme vurgunundandır.
Ben sahip çıkmasam hayaline,
Başkasına üvey kalacak bedenin.
Kalsın !
Her kaçak süzüşleri yedi büyük günaha parmak ısırtsın.
Bedduam kıttır benim , dualarda buluşalım.
Kırk gün sevsem seni kırk bire muhtaç kal.
Her şeyin tam olsun da bir bana muhtaç kal.
Amin !

Bu şiir toplam 663 kez okundu.
13.12.2013 10:51:52

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı