NALAN DEMİRTAŞ (nalende)
İSTANBUL
İSTANBUL
Karşımda Galata Kulesi,
Yüreğimde Emirgan,
Gözlerim Boğazı arar,
Ben İstanbulum.
Bazen Eminönü olurum,
Vapurdan inip,balık ekmekçilerin önünden geçerken,
Bir sağa bir sola nerdeyse devrilecek sandallara bakarken,
O mis gibi kokuyu,yosunu denizi içime çekerken,
Ben Eminönü olurum.
Bazen Boğaza atarım kendimi
Serin sularına yayılırım ,şöyle keyfimce
Bir çay derim garsona,
Bir çay………
Başka bir şey aramam.
Bazen dalarım hayallere
Adalardan çıkarım.
Moda da mola veririm hayallere.
Kenardan kıyıdan şöyle uzanıveririm.
Fenerbahçeye,Kalamışa..
Hele aylardan birde Mayıssa…
Ban İstanbulum.
Kafam atmış durur mu daha ,bekler mi?
Atarım bir tek yanında birde mis gibi peynirimle.
Otururum tabureme,
Şöyle sessizce,ama gönlümce..
Bir günüde deviririm
İstanbulumda ben,
İstanbulla ben.
Bu şiir toplam 695 kez okundu.
5.05.2011 16:17:49