Memduh ŞENOL

UĞRAŞ

UĞRAŞ

Yarin bahçesine gül fidan diktim.
Filizle birlikte bin ümit ektim
Kaşlarını çattı o çağla gözlü,
Eriyip kahroldum tükenip bittim.

Maral gibi doruklarda dolaşır
Nazlanıp kaçıyor aklım karışır.
Kaf dağından uçup düze varınca,
Deli gönül elbet buna alışır.

Bir eski sevdaki yaşar gönlümde,
Ferhat’ın külüngü benim elimde
Tepeyi sökerdim bir ışık gelse,
Kerem’in azabı, türkü dilimde.

Cadı kazanında uğursuz büyü
Feleğimiz şaştı kaybettik köyü.
Billur kadehleri kırdı sakiler
Dolu vurdu, fasıl peşrev “hey hey”i.

Şafak söker iken şakağım terler,
Yolumu kesiyor uçurum yarlar
Işınlanmış sevdam saman yoluna,
Eynime yağsa da çiğ boran kar’lar.

Memduh ŞENOL – Alaşehir

Bu şiir toplam 492 kez okundu.
1.02.2014 16:02:26

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı