Memduh ŞENOL

İSMAİLOĞLU MUSTAFA YILMAZ

İntilli köyünden, Bozkurt ininden,
Türkmen Mustafam’da gelir yarından
Asla dönmez, yılmaz, milli kininden
Sonunda şimşeğin sırtına bindi.

Gün olurki deli gönül yorulur,
Al kanımız kara kille karılır
Hayınlardan mutlak hesap sorulur,
Bir gün oldu rüzgârlara gem vurdu.

Yumağım söküldü iplik kırıldı.
Vara gide nerelere varıldı
Vefasızlar bize küsüp darıldı.
Göğsündeki volkan ateşli har’dı.

Yalaz ateş kördumanda eridi,
Mustafa bey Güngören’de yürüdü
Kürek ile ayaz karı kürüdü,
Hatırası bile anıt gibidir.

Geldik gittik dostluk kurduk Ozan’da,
Damdırayla kopuz tınlar düzende
Kulağımız Ötüken’de Ezan’da
Önümüzde Turan gibi yol vardı.

Dostlarıma aşurenin aşıyım,
Sürmeli’yle Bozok’ların sesiyim.
Memduh ŞENOL Şahkartal’ın eşiyim
Alaşehir beni bağrına bastı.
Temmuz – 2008 – Alaşehir

Memduh ŞENOL – Alaşehir

Bu şiir toplam 318 kez okundu.
1.02.2014 16:04:30

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı