dilşad kutucu (ferengis)

DANS O KOKMASIN BU GECE

…..
Düşlerimde hayal döküntüsü
Tende aşk yarası
Kaç kırgınlığı demledi bu gece zihnim
Süzdü süzdü içti
Sindirmek gerek(miş) bazı sancıları
Bağırıp bağırıp silkmek gerekmiş

Beynim
Sindiremedi kendine yabancılığını
Bir masalı vardı bir zamanlar
Anka kuşunun kanadında uçardı
Bir daha hiç görmeyeceği maviliklere

Kadın, biraz ben biraz annem
Ne de yorgunuz dimi anne…
Sen ben, ben aslında yine ben

Efkarımı göğe sundum
Geri kustu
O da sevmez mi kızıl efkarı
Ağlayıp ağlayıp ışık saçmayı
Ben hiç sevmedim …

Çal bu gece
Belki tango belki salsa
Kır kadehi, içinden aşk akmasın
Dans sen kokmasın bu gece

Afet dolu kelamları
Ben de çatlaklar açan sarsıntıları bağışlamamı bekleme
Ama olsun bu gece dans sen kokmasın bir defa

Şiirler gibiydin
içimde şiir bitmezdi sen bittin
Şiir yorulurdu sen yoğrulmadan bittin

Ben Doris olup döneyim kendime
Belki bir denize tanrıça olurum
Maviliklerde can bulurum yeniden
Açarım bir istiridyenin içini
Ama önce Doris işte…

Belki bir kemanın telinde dillenir efsanem sonra
Belki de bir sevgili mektubunda.

Sarstınız beni
Sevinçlerimin renkli yanı olmadı hiç
Takvimim hep aynı sayfada

Şimdi Apollon
Sen yine de çal bu gece
Belki tango, belki salsa
Ama bir defa dans o kokmasın bu gece
DİLŞAD KUTUCU

Bu şiir toplam 825 kez okundu.
21.05.2011 09:26:34

• Yorumlar
• Yorum Yaz