Zülfikar Yapar (zülfikar yapar kaleli)

BANA CANIM DEME

Canım dediklerin terk etti gitti
Bana canım deme borçlu kalırım
Gül diye diktiğin ısırgan bitti
Bana canım deme borçlu kalırım

Öptün yüreğimi parladı közüm
Düğüm düğüm oldu boğazda sözüm
Şahın divanında olur mu yüzüm
Bana canım deme borçlu kalırım

Hayatın geçiyor sille yemekle
Aşkın tükeniyor, canım demekle
Bunca çaba ile bunca emekle
Bana canım deme borçlu kalırım

Bir beyaz kelebek, bir demet güldün
Bahar mevsiminde sarardın soldun
Her cana gül peri, sevdalı oldun
Bana canım deme borçlu kalırım

Bunca cömertliğin semeresini
Sevgi ırmağını, aşk deresini
Aşkınla ödedin, sevdin nesini
Bana canım deme borçlu kalırım

Âlemin niyeti kemikle, etle
Borçlu kaldın ödediğin diyetle
Bu volkan yürekle, iyi niyetle
Bana canım deme borçlu kalırım

Kim ne düşünürse, ne derse desin
Mazlumlardan yana yükselir sesin
Kaleliyi herkes anlamaz, kesin
Bana canım deme borçlu kalırım
Zülfikar Yapar Kaleli

Bu şiir toplam 974 kez okundu.
17.06.2011 23:49:33

• Yorumlar
• Yorum Yaz