Mehmet Garip YILMAZ

SENİ DÜŞLÜYORUM

Seni düşlüyorum ansızın
Donmuş düşlerimle sızlıyorum
Bitmek bilmeyen acılardan tükendim...
Aklıma geliyorsun sevdiğim,
Ve yine başlıyor sancılarım
İçim ağlıyor, nefeslerim tükeniyor ve gece başlamadan bitiyorum
Sabahlar gelmek bilmiyor
Gözlerim dikiliyor tavana

Seni düşlüyorum ansızın
Bir zil sesi geliyor kulaklarıma
Bu koridorda bir sesizlik başlıyor
Gülen yüzler, kapılar ardında kayboluyor
Sen kayboluyorsun o kapı ardında
Ve yine başlıyor sancılarım.

Seni düşlüyorum ansızın
Kara tahtaya belirsiz, anlamsız kelimeler yazılıyor
Kalem işlenmiyor, seni çiziyorum
Yılların acısı kırkbeş dakıka tekrarlanıyor
Aklımda hayalin, yüreğimde bıraktığın acılar
Anlayamadığım duygularım gibi

Seni düşlüyorum ansızın
Koridorun o anlamsız gürültüsünden
Sesini duyuyorum
Sana dönmek istiyorum
Birden yüzüm soluyor sanki
Kulaklarımı kapatıp sessizce kaçıyorum
Sesini gelmediği kokunun hissedilmediği
Ve her zaman olduğu gibi çöküyorum
Yüreğinin verdiği acı ile
Sessizce ağlıyorum

Seni düşlüyorum
Ve aylar geçiyor kabustan ve hiç olmadığı kadar acı gelen ayrılık
Bu ayrılık bir o kadar anlamsız
Anlamsızca seyrediyorum yanımdan esen rüzgarı
Çünkü bir daha ve hiçbir zaman dönüşün olmayacak
Biliyorum imkansızı düşünüyorum
Seni düşlüyorum ansızın….

Mehmet GARİP YILMAZ

Bu şiir toplam 567 kez okundu.
3.02.2014 13:22:36

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı