Sıla ünsal

kızılay

Evsizlere çadır ve aş, Yalnızlara hep arkadaş. Akıtmadan tek damla yaş, Hep sen geldin Kızılayım.

Hastalara doktorunla, Yoksullara şevkatinle, Düşkünlere her halinde,
Hep sen koştun kızılayım.

Barındırdın, üşütmeden, Türk, yabancı düşünmeden, Uzak yakın demeden,
Hep sen koştun kızılayım.

Kara gün dostu dediler, Gerçekleri söylediler, Verdigi aştan yediler, Gerçek dostun kızılayım.

Altta yatak, üstte yorgan Böyle yürüsün bu devran. Minnet ettin sen kızılayım.

Yazan: sıla ünsal

Bu şiir toplam 602 kez okundu.
4.02.2014 15:05:05

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı