Ahmet Telli

PÜLÜMÜR ZENCİSİ

Gizemli tamtamları bırakıp afrika''da
şehvetle giriyor doğanın koynuna
öpüşken dudaklarıyla topluyor yıldızları
sokuyor pülümür gençlerinin rüyalarına

Güneşle nerededir bir büyü çözülmesi mi bu
Akşam öyle uzak öyle yakın ki memeleri
sevişmek gelir insanın usuna aralıksız
delirtir dokundukça uzaklaşması
pülümür zencisinin

Bu şiir toplam 567 kez okundu.
1.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı