ismail cica (sahil)

yırtılırsa ben dikerim

içimi kemiriyor yalnızlığım
oysa yalnız değilim hava var
yanıbaşımda bardak
susasam içerim istemim içre
havada bol oiki nefeslenirim
istem dışı bilinen bir şey

rüzgâr da esmekte hafiften delirir bazen
yalnızlığım sensin benim
bu da kalsın aramızda
bağ bahçe çevrem alt tarafta deniz

kuzey batıma düşer çatışır deli yelle
şıraklatır kaya dibi dolar ipeklenmiş
kum taneleri yıkanık yünük

çitiklemiş kum tanelerini kızları denizin
ben dikerim çarşafını yırtılırsa hemde bilaüçret
daha saysam ömür yetmez ama ve lakin
içimi kemiriyor bu yalnızlığim bir gelsen eksiksin
sana ne mi hediye haydi bu gizem kalsın geldiğin güne
geldiğinde analatacağım daha neler çook güleceksin.12.07.11

Bu şiir toplam 608 kez okundu.
12.07.2011 17:46:20

• Yorumlar
• Yorum Yaz