Azat Çetinkaya

GÜVERCİN

Bir hikayem var anlatmaktan utandığım
Elimde tuttuğum güvercin ya kaçarsa
Anahtarı olmayan kilitli sandığım
Birdenbire gelip yüzüme ya açarsa

Kum saati içindeki kumlar, anılar
Görüpte görmemezlikten gelemiyorum seni
Korkuyorum söylesem dilimde yaralar
Çünkü biliyorum artık, sevmemişsin beni

Gel, söyle yüzüne matemin niye diye
Gözyaşı akıtmaktan anlatamam sana
Cam kırıkları batsa yavaştan elime
İçime atarım yine,

Vakit geçti özgürsün artık güvercinim
Hikayemi anlattım, anahtarı bul at
Kanat çırptığında durma uç güvercinim
Sandığımın üstünü toprak örttü hayat

[Azat Çetinkaya]

Bu şiir toplam 609 kez okundu.
12.04.2014 09:15:29

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı