seher teyfur

...

gülmeyi çocukluktan beri ögrenmiştik hatta dogustAN biliyorduk
ama degerini agladıktan sonra ögrendik.
mutlulugu hep acı günlerimizin arkasına sakladık.
sevilmeyi sevdikten sonra bekledik.
hep yanlış yaptık belki
anladık ki dogrularımız yanlışlarımızdı bizim
hep en iyisini en güzelini hakettidigimizi düşündük
haketmek için direnmedik mücadele etmedik.
sonra uzaklastıkça bizden sevdiklerimiz,istediklerimiz ,hayallerimiz
suçladık suçladık ve suçladık
bir kere bile olsa bilsekte kusurlarımızı gizlemeyi yegledik.
aynada baktıgımızda gördüğümüzü kendimiz sanıp
göremediğimiz ruhu sükunete kilitledik
mahçubiyetimzde bile özrün erdemini bilmiyormuş gibi
kara bir carsaf attık üzerimize.
en cokta agladıgımız zaman kendimizdik
teni yakmayana kadar yaslar yine cehaletteydik
agladıktan sonra yine ,gülerken baskaydı ruhumuz.
bir defalıgınada olsA HERkes gibi yalnızlıgı hissettik
onunla dertleştik sevdik belkide agladık..
en önemlisi ise unuttuk
sevdiklerimizi sevenlerimizi
her sıkıstıgımızda kosup gelen sessizliğimizi
sukunetimizi benliğimizi ,kendimizi
ardımıza sıgıstırdık ve git gide yok olmayı pişmanlıklarımızla bekledik
ve biz yok oluyoruzz..yazan seher teyfur

Bu şiir toplam 638 kez okundu.
12.04.2014 10:58:22

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı