Kadri KIRMIZITAŞ (tk30762)
NEYLEYİM
Senden öte uzaklarda tek başıma kalmışken
Baharlara güneş doğmuş neyleyim
Gönül bağım hasretinden yanmışken
Güller açmış bülbül şaksa neylerim
Bu can şu bedende sensiz kalmışsa
Sensiz bu yüz şu dünyada gülmüşse
Dünya nimetlerini ayaklarıma sermişse
Yarsız ben serveti neyleyim
Gam kederi söz demem gelirse gelsin
Ayrılığın acısı yüreğimi delerse delsin
Bir gün gülecekse yüzüm yar ile gülsün
Yarsız gülen yüzü neyleyim
Sen vurma el canımı alırsa alsın
Bırak bütün acılar içerimde toplansın
Gelirse ölüm baş göz üstüne gelsin
Yarsız şu dünyayı neyleyim
Çok aradım bulamadım dengini
Kendim yazdım kendim kırdım kalemi
Seni her an zikretmeyecek dilimi
Anmayacaksa ben o dili neyleyim
Bilirim memleketini elini
Tutamadıktan sonra yarama merhem elini
Seni çalmayacak sazın telini
Kırılsın sazım telini neyleyim
Sensiz bana gelen ölümü
Gideceğim cennet olursa yolumu
Alsın Azrail bedenimde canımı
Uzun ömrü yarsız neyleyim
Sağ olsa başım rastgele işim
Altmış yetmiş doksan deseler yaşın
Makamım yükselse arşa değerse başım
Yakuttan zümrütten köşkü yarsız neyleyim
Devasız dert ile yatağa düştükten sonra
Şu yalan dünyaya kim kafa yora
Dostlar yas tutarsa saf saf sıra sıra
Yar olmadıktan sonra hüznü neyleyim
Kadir derki düşmüşüz şu feleğin çarkına
Zehirli diken ekmiş yare giden yoluma
Avuçların teri karışmadıktan sonra terime
Yari saramayan Kolu, eli neyleyim
Gönül ne istersin iste kalmadı artık dermanım
Yazan yazmış idamı kırılmış kalemim
Geçti ömür kalmadı artık arayanım soranım
Asan assın yar asmazsa neyleyim
Ziyan eyledi sevda ile geldi geçti ömrüm
Hak divanında bellenecek elbet yerim
Melekler haber verseler cennettir yerin
Cennete giden yolu yarsız neyleyim
09/07/2011
KADRİ KIRMIZITAŞ
Bu şiir toplam 957 kez okundu.
23.07.2011 18:35:44