fatma gökcam

agriliyor gözlerim yine senin yokgunda

agriliyor gözlerim yine senin yokgunda tutanmiyorum göz yaslarimi senin yokgunda her yer de sen varsin senin hatiryan var sen yoksun diye anlatamiyorum hic kim seyle derdimi yuregimde yakdin ates sörmuyor ne yapsam bilmiyorum aklimda senkalbimde sen var seni dusunuyorum beni terk edip gittin gunden beri agriliyor gözlerim yine senin yokgunda dinmez oldu gözlerimde yaslar senin yokgunda unutmak isterdim seni unutamadim bezen diyerimki kendime unnut onu diye seni terk ederni seni sevsedi terk edip gitmezdi diyeyorum dusunyorum da ne yapsamda senin bana yapdini ben yapamiyorum aklimda atarmiyorum seni sengibi tas kalpli olamiyorum ne kalbime söz gecermiyorum basliyor kalbim acimaya seni nezaman ununutcam desemde bosa yuregimde öyle buyuk aci hic ediyorum sonunda anliyorumki ben seni asla unutamiyacami hiss ediyorum ve diyorum bezen ben onungibi vicdansiz degilim dusuncesi kalbimde agrilyor senin yokgunda gözlerimde agriliyor tutamiyorum göz yaslarimi yuregimde yakdin sörmiyor yillar gecsede alev yanmaya devam edecek anladim ve ben seni asla ununtamam istersemde ne seni nede yasayanan anilari sen cokdan unutmusundun bense sen gibi tas kalpli biri olamam istersemde bunu yapamam asla senden vazgecmem hatira yeter senin yokgunda sen olmasanda yanimda yasadiklarim bana agriliyor gözlerim yine senin yokgunda seni seviyorum bitanem sen olmasanda yanimda

Bu şiir toplam 645 kez okundu.
15.04.2014 09:44:09

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı