Kadri KIRMIZITAŞ (tk30762)

ÖLMEMİ BEKLEMEDEN GİTTİN

Unuttunmu can demiştim yıllar öncesi
Sen kendi yarını bırakıp gittin
Sır gibi sakladın gittiğin yeri
Dönüpte ardına bakmadan gittin

Gözlerim baka kaldı yüreğimde acı
Islanan kirpiklerim bana teselli tacı
İki damla gözyaşı billur misali inci
Yanağımdan düşmeden bırakıp gittin

Gitme der gibi bakıp boynumu büktüm
Ne unut dedin ne hatırla o an ben bittim
Gönlüm açan goncaydın kendime umut yaptım
Goncayı Kopardın dalından soldurdun gittin

Bir el sallamaya bile kaldırmadın kolunu
Elveda demeye bile oynatmadın dilini
İster unut beni ister gözle demeden yolumu
Bensiz nice olur halin aldırmadan gittin

Hasretini miras bıraktın ömrümüde diyeti
Ömür denen hayatım o andı bitti
Ne ettiyse başıma kahve gözlüm sen etti
Yaktığı sevda odu sönmeden gittin

Gözümü oysalardı acımazdı canım
Umursamazlığın gördükçe kurudu kanım
Hayallerim boş çıktı bu günü dünüm
Sabredip ölmemi beklemeden gittin
Ölmemi beklemeden sırt verip gittin

31/0/2011
Kadri KIRMIZITAŞ

Bu şiir toplam 498 kez okundu.
2.09.2011 21:30:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz