HAKAN KUL (hakankulkarabük)

Ben Hiç İnanmadım Aşka

Niçin bırakıp gidiyorsun beni
Niçin,niçin söyle! hadi
Nedir bu zamansız ayrılığın sebebi.

Bak! gözlerim yaşlı,sözlerim acılı
Kalbim de daha ilk günden fena yaralandı.
Söyle! hiç mi acımazsın perişan halime.
Bu yaşlar reva mı bir zamanlar gülen bu gözlere.
BU KADAR ACI HAK MI AŞKA,SEVGİYE DEĞER VERENE.

Ya sen bensiz ne yaparsın,nasıl yaşarsın
Kalbin yalan sevgilere isyan etmez mi
Ya hatıralar,ya aşka verdiğin sözler
Seni rahat bırakır mı

Güzel kız ben hiç inanmadım aşka
Aşk oyunu oynadım onlarcasıyla.
Hem aşk,sevgi bunlar boş şeyler
Bunlar şu devirde değerini yitirmiş bir para.

Ya en iyi dost,mutluluk,huzur,neşe dersen bana
Onlar da varsa yoksa cepte
Gerisi masal,hikaye
Artık anla işte! ben hiç inanmadım aşka.
Benim için her şey para
Mutluluk,huzur,neşe vardır o varsa.
Başarı da kendiliğinden gelir bu üçünün olduğu yere.
Bence kafayı değiştir; aç hayatında yepyeni bir sayfa.
KALP,SEVGİ DÜŞKÜNÜ OLACAĞINA
Bu,şu güzeli seveceğine
Sen de milyonlarcası gibi aşık ol paraya,mala,mülke.

(Özgün eser:Karabüklü Tutkun Yürek)

Bu şiir toplam 375 kez okundu.
4.09.2011 12:22:04

• Yorumlar
• Yorum Yaz