celal topbaş

KARANLIK İÇİNDEN GELEN IŞIK

GLOBAL EVRİMDE
GÖZLERİMDE BUZULLARIN ALEVİ
KÜLLENİRKEN
GÜNEŞİN BİLE ERİTEMEDİĞİ
BUZULLARI GÖRDÜM
KÜTLELERİ AĞIR
HACİMLERİ GENİŞ
IŞILDIYOR YÜZÜMÜN
KUZEYİNDE
kuantum fiziği
DEVREYE GİRİYOR
GÜNEŞİ TAŞIYORLAR
PARÇA PARÇA DÜNYAMIZA
TAŞINIYOR DÜNYAMIZ
HAYAL ETTİĞİMİZ UZAĞA
UZAYA
SESLE GÖRÜNTÜM
TAŞINDI
ŞİMDİ EŞYALARIM...YOLDA
TAŞINACAK
DÜŞÜNÜYORUM DA
NASIL OLACAK
KUANTUM DEVREYE GİRİYOR
FİZİĞİ
MADDEYİ TAŞIYOR
IŞIK
ŞİMDİ İŞİMİZ ÇOK ZOR
EVRENİ TAŞIYACAKLAR
COCUKLARIMIZ
ELLERİNDEKİ OYUNCAKLARIYLA
AKLIM ALMIYOR
IŞIĞIN İÇİNDE KALDIK
KARANLIK
ŞİMDİ KARANLIKLA AYDINLANMAYA ÇALIŞACAĞIZ
YANLIŞ AYETLERİMİ ÇIKARIP
İÇİMDEKİ GÜNEŞİ KÖR ETMEYİN
O GÜNEŞ EVRENİ AYDINLATACAK
İÇİNDE TAŞIDIĞINI KULLANIRSAN
EY ADAM SEN
GLOBAL EVRİMDE
DEĞİŞECEK IŞIK
KARANLIK İÇİNDEN GELEN
IŞIK

Bu şiir toplam 509 kez okundu.
17.04.2014 15:51:24

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı