SÜLEYMAN BEKİL

Kapıda Ben…İçerde Sen…

Kapıda Ben…İçerde Sen…

İçim yanıyor, hasta mı ki bu beden,
Ağlatmaz her zaman dönüp arkasını giden,
Beklemek ne güzel,sormadan asla niçin neden
Kapının ardında ben…içerde sen…

Düşünme kaplayınca için en derinini,
Tevekkül ile hiçe indir birden kederini,
Kapalı kalsın,yeter ki alayım kokunu ,sesini
Yanarım,kapının ardında ben..içerde sen…

Kaybetme korkusuyla şaşırınca yolu,
Aşığın mutluluk olur elbet sonu,
Açılmasa,kırık olsa kapıların kolu,
Düşlerim,kapının ardında ben..içerde sen…

Açılmasın,kapalı kalsa yitirmem umudu asla,
Vazgeçenin cezası verilir tükenmeyen yasla,
Aşılır engel,sabır kokulu şükür boyalı ihlasla,
Beklerim, kapının ardında ben..içerde sen…

Ateş su ile buluşunca bir gün,
Kim yanar..kim söner kimde ün?
Anahtarlar kayıp,saklamış ise dün,
Susarım, kapının ardında ben…içerde sen,

Gözdeki yaşlar,hüzün niyazdır Bir’e,
Sabırla,şükürle inan,sığın Bir’e,
Hiç açılmasa,bir gün ölsen bile,
Kalayım, kapının ardında ben…içerde sen..(FKR..)

Bu şiir toplam 602 kez okundu.
22.04.2014 12:41:01

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı