Bülent Tüsen

At Yokuş Kadın

Yeşilliklerini çıkardı kadın
At yokuş silahın ardından bakıyordu
Siyah gözüne dayanmış yatırmış başını
İtiyordu savaşın yeşilliklerine adını
Koşuyordu at kadın atıyla geçmişin derinliklerine
Suluyordu beyazın çiçeğini
Seyir ediyor karnındaki gece
Sardı tüm pencereler başını
Sarıyordu artık gülüşü içini
Dayanmış gözdeki nitel başına

Bu şiir toplam 564 kez okundu.
22.04.2014 13:34:56

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı