Abdurrahim Karakoç

Ve Sonra

Kurudu sevgiler gönül tasında
Her mevsim bir başka aldattı bizi
Renkler baskalaştı gün ortasında
Koyu bir karanlık öptü denizi

Daraldı her sabah geniş ufuklar
Aşkımızı gölgeledi bulutlar
Yaprak yaprak daldan düştü umutlar
Tüketti takvimler gençliğimizi

Seneler yalancı çıktı düş gibi
Tüm yazlar üşüttü kara kış gibi
Mermere işlenmiş bir nakış gibi
Dağıldı yüzlerce yokluğun izi

Önce Gerçek dedik ve sonra Neden
Bekledik bir daha gelmedi giden
Uyandık en güzel düşü görmeden
Aynalardan sorduk birbirimizi

Bu şiir toplam 727 kez okundu.
1.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı