HAKAN KUL (hakankulkarabük)
Beni Acılarda Bıraktın
Çekip gittin bir gece
Elveda bile demedin delicesine seven bir kalbe
Vefa göstermedin senden başkasını görmeyen gözlere
Ne mevsimler geldi geçti; hepten unutanlar
Onlarca yemin edenler bile unuttuğunu hatırladı.
Sense hiç arayıp sormadın beni
Belli ki hiç sevmemişsin beni.
Hiç düşünmezsin perişan halimi; yaralı kalbimi.
Belli ki yaşanmadı saydın hatıraları.
Yokluğunda her şey anlamsız
Sensiz kalbime ne söylesem faydasız.
Gözlerim ağlar her gece; derin yaralar var bedenimde.
Ölüm hiç uzak değil her gece acı çeken kalbime.
Yazık,yazık be vefasız sevgilim.
Elveda bile demeden ihanet yoluna düşen nankör sevgilim.
Yazık ettin sen yazık ettin bana
Yazık ettin kendine.
Beni acılarda bıraktın
Yaraladın kalbimi,yıktın bütün dünyamı
Beni acılarda bıraktın.
Mutluluk,aşk,sevgi nasıl birşeydir unuttum hepsini.
Hüzün,acı yıllardır arkadaşım.
Bir zamanlar gülen gözlerim
Her gece ağlar; halim perişan şimdi.
Ölüm bekliyor pusuda.
Yakında acılar içinde,perişan bir halde
Elveda diyeceğim hayata.
(Kaleme Alan Paradan Önce Aşk,Sevgi,İnsanlık Diyen
Kimsenin Kötülüğünü İstemeyen Tertemiz Duygulu
Çoklu Yönlü Bir Anadolu Evladı Karabüklü Futbola Tutkun Yürek
Bu şiir toplam 345 kez okundu.
16.10.2011 15:54:00