alev vural (duygu_m)

soğuk deprem

o minicik yüreğinle kalıvermişsindir karanlıkta
o soğuk betonların arasında arasında
ararsın annenin o sımsıcak yüreğini
bağırmaya çalışırsın sesin çikmaz
ağlarsın ama
nafile duyan olmaz
geçer dakikalar saat gibi
tam umudunu kestiğin beklemekten
vazgeçtiğin bir anda
bir ışık beliriverir yolun sonunda
son bir çaba il e seslenmeye çalışırsın
duyarsın
kimse varmı seslerini
ama var diyemezsin
çünkü artık sen yoksundur...

Bu şiir toplam 738 kez okundu.
24.10.2011 09:04:54

• Yorumlar
• Yorum Yaz