Ebru Şenkol

BAŞLIĞI SİZ YAZIN

Söze nerden başlayacağım ki? Hangi kelimeyi alıp hangi kelimenin arasına ekleyeceğim? Bu sözlerin üzerine bir çizgi çekiyorum. Hani hepimiz kalbimizden, canımsın dediğimiz insanlar tarafından bir darbe almışızdır. O an dert ettiğimiz en büyük sorundur bizim için. Hayatta dert edilecek o kadar çok şey varken gidip bu küçük ayrıntılara takılmışızdır. Taki karşımıza asıl dert etmemiz gereken büyük sorunlar,olaylar çıkana kadar. Hani elinde avucunda herşey vardır, dolabında bir evi yetiricek kadar yiyeceğin,üzerine giyebileceğin kıyafetlerin.. Ama yine sitemkâr olup, halimize şükretmeyen bizler. Sitem etmeyense,boğazından sıcak lokma geçmeyen sayısını bile bilmediğimiz sayısız üşüyen kardeşlerimiz.. Kardeşlerimiz aç yatarken,üşürken bizler hâlâ nasıl sitemkâr olabiliyoruz? Bir gün dahi aç kalmayıp,üşümediğimiz için mi? Yoksa kardeş olarak görmediğimiz için mi?

Bu şiir toplam 1.260 kez okundu.
16.06.2017 10:45:40

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı