HAKAN KUL (hakankulkarabük)

Sensizlik Yıktı Beni

Ne anadan babadan dost bildiklerimizden
Ne de ucuz kahramanlık peşinde koşanlardan
Gördüğüm baskılar,zorluklar
DUYDUĞUM GÜDÜMLÜ LAFLAR yormadı beni
Yıkmadı beni.

Ama gün geldi boş okumuşlar
Nüfusun yarısını kandırmışlar
Rehberlik etti seninde kanına girdiler
Sana sat onu hepten ayrıl şu kadar para
HİÇ KORKMA BİZ KÖKLERDE,DERİNLERDE
OLDUĞUMUZ SÜRECE
GELECEĞİN DE GARANTİ ALTINDA.
İstediğin yerde masa başında,dolgun bir maaşla
Güzelce bir iş de sana.
Utanmasızlar,onursuzlar,imansızlar
Daha neler neler söylediler

Belki de onlarcası gibi soğan tarlasından
Mertliği bozandan falan çekindin
Hiç en ufak bir direnç bile göstermeden sattın.

Ama beni değil
DÜNYANIN EN SEVGİ DOLU İNSANINI DEĞİL
DÜNYANIN EN NANKÖR İNSANI KENDİNİ SATTIN.
Sensizlik pek tabi yıktı beni.
ÇÜNKÜ ÇOK ALIŞMIŞTIM SANA.

Unutulmaz duyguları yaşamıştım kollarında.
Şimdi bıraktım işi gücü
Bıraktım aşkı,sevgiyi; kazarım mezarımı
Acılar içinde beklerim çok yakında gelecek olan ölüm saatini.

(Aşka,Sevgiye Değer Verenler İçin Kaleme Alan
Paradan Önce Aşk,Sevgi,İnsanlık Diyen
Çok Değişik Tarz Karabüklü Futbola Tutkun Yürek)

Bu şiir toplam 338 kez okundu.
27.11.2011 13:40:58

• Yorumlar
• Yorum Yaz