Ozan KURT (ozankurt)

Filistinli Çocuk

Ben ağlamalara sığdırdım gülmelerimi
Patlamamış füzelere damıttım oyuncaklarımı
Her patlayan mermide yükselirken bir ananın feryadı
Ben çizgi filmler yerine saydım düşman askerlerini,
Meleklere küsülür mü ben hep küstüm işte onlara
Hiç arkadaş bırakmadılar bana hepsini yanlarına aldılar şimdi
Anamı, babamı aldıkları gibi…
Bir Filistin çölünde yalnız başıma kalmış sessiz oyunlar oynamaktayım
En büyük yardımcım koltuk değneklerim
Onlar da olmasa ben ne yaparım?
Daha üç ay önce hayallerim vardı:
Arkadaşlarımla bisiklete binmek, yüzmek gibi
Ama şimdi hayallerimi çaldı füzeler…
Bir hurma ağacı kaldı hayallerimden geriye
Bir de kırılmış çerçevede ailemin resmi
Sahi kimse de bana oyun arkadaşı olmuyor
,Kimse beni sevmiyor mu ne?
Doğru ya kimim, kimsem yok benim
Bir de ayağımın biri yok Kim sevsin beni ki…
Kim oynasın benle…
Hepsi bu yabancı askerlerin yüzünden
Ben ve arkadaşlarım onlara bir şey yapmadık ki…
Onlar bir gece geldiler, iyi insanları hep yok ettiler…
Kimse de onlara bir şey demiyor
Ama ben söz verdim kendi kendime
Büyüyüp onları bizim buralardan kovacağım…

Bu şiir toplam 588 kez okundu.
6.12.2011 19:15:22

• Yorumlar
• Yorum Yaz