HAKAN KUL (hakankulkarabük)

Yoksun Şimdi

Beni seviyordun delicesine
Beraber mutluyduk,huzurluyduk
Keyifle aşkın kollarında uyurduk.
Ayrılan ayrılsın,unutan unutsun
Biz ayrılamayız,unutamayız derdik.

Ama birgün ayrılık kapımızı çaldı.
Yollar ayrıldı,kalpler yaralandı.
Hüzün,acı yıllarca uzak dururken bize
Şimdi bırakmaz peşimizi; mutluluk nerde bilinmez
Ortada hiç gözükmez güzel ve iyi.

Sevdiğim yoksun şimdi
Nerdesin,kiminlesin.
Hani ölene kadar bırakmayacaktın beni.
Hani çok mutlu ediyordum seni.

Yoksun Şimdi
Bilmiyorum daha ne kadar yaşayacağım böyle.
Daha ne kadar dayanacak kalbim sensizliğe,sevgisizliğe.
Korkarım senden önce ölüm gelecek yaralı kalbime.
Dilerim kavuşurum sana cennette.

(Kaleme Alan Paradan Önce Aşk,Sevgi,İnsanlık Diyen
Çok Değişik Tarz,Çoklu Yönlü Karabüklü Futbola Tutkun Yürek)

Bu şiir toplam 420 kez okundu.
22.12.2011 20:50:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz