seda saygın (sedakış)
SİNSİ İNSAN
Hiç vazgeçmez huyundan
Ne iyilik yapar ne iyilikten anlar
Dostluk nedir bilmez
Olanı da harcar gider
Minnet duygusu bilmez
Gülmeyi hiç beceremez
Vefa bilmez, hoşgörü bilmez
Zaten kendini hiç bilmez
Üzdüm mü diye hiç takmaz
Suç bende mi diye hiç düşünmez
Sinsi sinsi bakar
Kaprisinden geçilmez
Hep bana der
Taktir, teşekkür bilmez
Laftan anlamaz, söz hiç dinlemez
Ne kötüdür sinsilik
Övünülecek neyin var
Bir ayna gerek eline
Bir de masken düşecek
Gerisi de gelir zaten
Bu şiir toplam 502 kez okundu.
29.12.2011 15:20:51