ibrahim sarıduman (ibrahim sarıduman)
yolun yarısı
gerçeği örter sandığım
siyah yorganın altında
yalandan da olsa
soluk verip almakta olan
kayıp şehri bulmuştum
soğuk duranda geceyi
iki yanımdan kayan parlak camlı evleri
ve tesadüf gibi sevmeleri
bir daha bulmuştum yolun yarısında
ve aklıma gelen tenha
uzaklarda takıntılarım kaldığı
dini bayramlardan kalma
makarna poşetlerinde saklı
hatırı sayılı şekerlerin içinde
bir bakmayla göze çarpan lokumlar gibi
apartman kenarına sıkışmış
müstakil yıkıntılarım olduğu doğrudur
devamına adımı yazdığım
kesik cümlelerimin başına
şans oyunlarından kalma cesaretle
seni seviyorum demenin
provalarını yapıyordum
sen gibi anla diye beni
nasıl sevebileceğimi
adı merhuma çıkan dedemin
dublör kullanmadan sevdiği kızların
torunlarına mektuplar yazdım
hiç cevap gelmedi
hiç te aldırmadım
nasılsa yolun yarısındaydım
sen bile yarısındaydın bana
kanat çırpınışlarında havada kuşların
bu son trenden sonra
yalnızlık bir beden büyük gelmeye
sukuta meyilli kalbim yük gelmeye
nihyet başlamıştı
içimde ufaktan isyan belitrileri
mesaiye kalmış tüm avuntularımı
köşe başlarını tutan azraile
vermeden soyha canımı
ve bitirmeden tükenmez yolumu
şimdiden üzerine çizgi çekerek adımın
teslim ederek vatandaşlık belgemi
ve son kez öperek resminde seni
gidişimi yazan kalemimle imzalar
allaha emanet ederek
emanetim sevgimi
gitmeye has niyetlerim var
yolun yarısında
Bu şiir toplam 489 kez okundu.
22.01.2012 14:20:37