ibrahim sarıduman (ibrahim sarıduman)

son körebe

kalabalığına boyunca şehrin
yalnız adımlar attığım beton
grisinden şekiller bozup
çocuk oyunlarında söbelendiğimdendir
içimdeki adam ağırlığı
içimi bulandıran şeker miktarı
başkasına tatlı gelen hep
geceme misafır insan sürüsüne
bir ben yabancısyken uykularıma
ben çocuk oyunlarında son körebe
tuttuğum elbise yırtığından has
tutamadığım söz gele
gülüşmelere bir de upuzak
çınlatan başucumda azı kulağımı
dahası imalı bakmalara hazır
uzayan tren rayları var
vagonlar dolusu kar
demirden bile soğuk gitmelerim

Bu şiir toplam 389 kez okundu.
26.02.2012 18:15:33

• Yorumlar
• Yorum Yaz