EBRU AYGÜN (eslem)

YAĞMUR DAMLASI

Yağmur damlasını bilir misin?
Gökyüzüyle yeryüzü arasında mekik dokuyan o saydam sıvıyı..
Farkında olmadan çok anlamlar taşır,çok sırlar barındırır içinde...
Önce hava kapanmaya başlar yağmur yağmadan...
İçine bi hüzün çöküverir insanın.
O koyuluk biraz daha derinleşir saatler ilerledikçe
Sonra bi gökgürültüsü duyulur semalarda
Artık yağmur yağmaya hazırdır
Milyonlarca yağmur damlası inmeye başlar yeryüzüne...
Belki ilk damlayı sen hissedersin ellerinin üstünde,
Belki gözünde
Belki burnunda
Nereye konacağını bilemezsin ki!
İşte bende yağmur damlasıydım
Ansızın
Hiç bilmeden
Aynı yağmur damlası gibi...
Yeryüzünden gökyüzüne inerken
Nereye düşeceğini bilmez ya hani yağmur damlası,
Bir rüzgar,
Bir fırtına,
Belki de küçük bir esinti
Alır götürür yağmur damlasını hiç bilmedği diyarlara.
Sonunda bir yere konuverir öylece
Düştüğü yer meskeni olur artık onun
Orda toprakla bütünleşirler.
İşte bende yağmur damlasıydım.
Gökyüzünde hazırlandım yağmaya..
Ama nereye düşeceğimi bilmeden
Aynı yağmur damlası gibi yani...
Beni birşey savurdu.
Anlayamadım.
Birden içim titredi.
Sebebini bulamadım.
İste ben yağmur damlasıydım.
Savruldum.
Düştüm biryerlere
Gözümü açtım seni buldum.
Artık meskenim sen oldun.....

Ebru Aygün

Bu şiir toplam 1.034 kez okundu.
19.08.2007 20:20:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz