ibrahim sarıduman (ibrahim sarıduman)

sokakta

ses içinde sessiz sokaklardayım
yorgan gibi gece hep üzerimde
önemli mi daha ayaklardayım
kime ne en baştan, yere düştümde

güneş batmıştır ve karanlıktır her yer
istemeden bile olsa çarparım
aceba bu dar yol nerede biter
nerede o yıkık eve rastlarım

sokak lambaları gözümü alır
bir müddet öylece durur bakarım
pervaneye dönen kelebek olur
nedensizce bende, beni yakarım

bazan gelir akla ettiğim günah
gündüzden çaldığım, geceye taşan
bilmem ki neremde başlasa sabah
bilmem bugün nedir payıma düşen

kimsesizler gibi dolaşır durur
evden azıtılmış kedi beslerim
ses çekildiğinde ancak duyulur
duyulur her akşam ayak seslerim

Bu şiir toplam 390 kez okundu.
23.04.2012 23:57:30

• Yorumlar
• Yorum Yaz