Attila ilhan

Mustafa Kemal

dağ başını efkâr almış
gümüş dere durmaz ağlar
gözyaşından kana kesmiş gözlerim
ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar
ağlar ağlar cihan ağlar
mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür
altmış üç ilimiz altmış üç yetim
yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer
her geçen seni bizden parça parça götürür
mustafa''m mustafa kemal''im

diz dövdüm
gözlerim şavkı aktı sakarya''nın suyuna
sakarya''nın suları nâmın söyleşir
hemşehrim sakarya öksüz sakarya
ankara''dan uçan kuşlar
kemal''im der günler günü çağrışır
kahrolur bulutlara karışır
gök bulut yaşmak bulut
uca dağlar dev boyunlu morca dağlar
divan durmuş bekleşir
mustafa''m mustafa kemal''im

nasıl böyle varıp geldin hoşgeldin
çıngı kaymış yalazlanmış gözlerin
sol yüzünde güneş südü sıcaklık
ellerinden öperim mustafa kemal
senin dalın yaprağın biz senin fidanların
biz bunları yapmadık
sen elbette bilirsin bilirsin mustafa kemal
elsiz ayaksız bir yeşil yılan
yaptıklarını yıkıyorlar mustafa kemal
hani bir vakitler kubilay''ı kestiler
çün buyurdun kesenleri astılar
sen uyudun asılanlar dirildi
mustafa''m mustafa kemal''im

Kaynak: Sisler Bulvarı - 1954

Bu şiir toplam 702 kez okundu.
3.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı