Pervin Gökalp (pervino)

Savaş çocuğu

Bir çocuk gördüm ekranda
Tazecik masum yüzünden
Kendininde anlam veremediği
Çaresizliğine dünyanın ağlıyordu
Ağır ağır kapandı gözleri,
Ve tekrar ağır ağır açıldı.
Yumuk ellerini yüzüne götürüp
Sildi yanağından gözyaşlarını
Bir rüzgar esti saçlarında,
Kir, duman, barut kokularıyla
Kahgülleri düşmüştü alnına
Ağlayan, kaçışan insanlara
Baktı, baktı...
Simsiyah saçı, gözleri kara
Günahsızdı ve yapayalnız orda
Aradığı belki ana yada baba
Sonsuz suskunluk ve küfretmekti,
Savaştan bize tek hatıra.

Bu şiir toplam 515 kez okundu.
13.09.2012 10:17:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz